دم نوش «به»؛ نوشیدنی فصل پاییز و زمستان

- برای تهیه این دم نوش نخست باید «به» رسیده و شیرین ایرانی بخرید. «به» های وارداتی با اینکه ظاهر هندسی آراسته تری دارند در بیشتر موارد از بو و مزه لازم بی بهره‌اند و بیشتر برای تزئین ظرف میوه مناسب اند تا کاربرد و فایده طبی.
- «به» را خوب بشویید تا پرزهای روی آن برود. اگر پوست به کاملاً زرد باشد نیازی به گرفتن آن نیست.
- پس از شستن «به» باید آن را با رنده فلزی خلال کنید تا قطعاتی به طول حدوداً ۳ سانتی متر و قطر حدود ۲ میلی متر به دست آورید. قطعات ریزتر یا درشت‌تر ممکن است در مراحل بعدی شما را با مشکل روبرو کنند.

- پس از این کار باید قطعات رنده شده به را در یک سینی بچینید و روی وسیله گرمازایی با گرمای ملایم و پیوسته، مانند شوفاژ، قرار دهید. بسته به رطوبت هوا و دمای گرم کننده بین ۱ تا ۲ روز طول می‌کشد تا قطعات به خشک شوند. در این مرحله، خشکی نباید آنقدر شدید باشد که خلال‌ها شکننده شوند.


- بعد از اینکه خلال‌های به خوب خشک شدند؛ مرحله بعد بو دادن آن‌هاست که نیاز به کمی مهارت دارد وگرنه ممکن است دم نوش خوب از کار درنیاید. برای این کار باید یک ماهی تابه فلزی را روی شعله گاز بگذارید تا ظرف خوب داغ شود به قدری که اگر قطره ای آب در آن ریختید به پرش درآید و زود بخار شود. سپس خلال‌های به خشک شده را یکباره در ماهیتابه ریخته و به سرعت با قاشق چوبی زیر و رو کنید تا حرارت به طور یکسان به همه خلال‌ها برسد. این کار را تا وقتی که رنگ خلال‌ها به قهوه ای پررنگ برسد ادامه بدهید. کمی دود بلند شدن از این خلال‌ها هیچ عیبی ندارد و حتی به خوش رنگ‌تر شدن دم نوش هم کمک می‌کند، بنابراین از برخاستن کمی دود و دم نترسید.
- وقتی به‌ها خوب تفت خورده  تغییر رنگ دادند، ماهیتابه را از حرارت دور کنید و بگذارید خنک شود. سپس آن را در ظرف دربسته شیشه ای نگهداری کنید و از رطوبت هم دور نگه دارید.

- برای تهیه دم نوش برای هر نفر حدود یک قاشق غذاخوری معمولی از آن را در یک قوری با یک لیوان آب جوش به مدت ۲۰ دقیقه روی بخار، خوب دم کنید و سپس نوش جان کنید.
افزودن مقدار اندکی زعفران آثار قلبی و مغزی آن را تقویت می‌کند و رنگ و مزه‌اش را هم ارتقاء می‌دهد. اگر به کاملاً شیرین بوده باشد نیاز چندانی به شیرین کننده ندارید ولی اگر دوست داشتید خوب است که آن را با کمی نبات شیرین کنید و بنوشید.