سوره سجده

هدف کلى سوره، اقامه دلیل در مورد مبدا و معاد و زدودن شک از دلها و در رابطه با نبوت و قرآن می باشد.

به گزارش سرویس دینی جام نیوز، سی و دومین سوره از قرآن، سجده است.

سجده به معنای پیشانی نهادن بر زمین است و یکی از ارکان نماز است.(1)

در آیه 15 این سوره، از نشانه‏ هاى بارز مؤمن، این را مى ‏گوید که هنگام یادآورى آیات و نشانه ‏هاى خدا، به علامت تعظیم و سپاس، به خاک افتاده و در پیشگاه او سجده کرده و خدا را مى ‏ستاید. «مضاجع‏» نام دیگر این سوره است. هنگام تلاوت آیه سجده واجب است که سجده نمائیم.

هدف کلى سوره، اقامه دلیلى است در مورد مبدا و معاد و زدودن شک از دلها و در رابطه با نبوت و قرآن، اشاره ‏هائى هم به مؤمنان و فاسقان دارد و از پاداش و عذاب، سخن مى ‏گوید. و سرگذشت موسى و قوم او بعنوان یک نمونه مطرح مى ‏شود.

این سوره 30 آیه دارد و در مکه در اوائل بعثت پیامبر نازل شده است.

  پی نوشت:

1) سجده از ارکان نماز بدین شکل که هفت عضو ـ پیشانی، دو کف دست، دو زانو و نوک انگشتان پا ـ را به زمین نهادن است.