سرویس دینی جام نیوز،ای فرزند آقایان، ای فرزند اصیل ترین و بزرگوارترین اهل عالم، ای زادهی هدایتگران رهیافته، ای زادهی برگزیدگان پاکیزه، ای فرزند شریفترین مردمان، ای فرزند نیکوترین پاکان، ای فرزند جوان مردان برگزیده، ای فرزند گرامی ترین بزرگواران، ای زاده ی ماه های تابان، ای زاده ی چراغ های درخشان، ای زاده ی شهاب های تابان، ای زاده ی ستارگان فروزان، ای فرزند راه های روشن به سوی خدا، ای فرزند نشانه ای آشکار، ای زاده ی علوم کامل، ای زاده ی سنت مشهور، ای فرزند آثار قید شده (و در زبان انبیاء و اولیاء آمده) ای فرزند معجزه های موجود ( و پایدار)، ای فرند راهنمایان مشهود خلق، ای فرزند صراط مستقیم، ای فرزند نبأ عظیم(امیرالمومنین سلام الله علیه).
می گوید نوشتن کتاب را امامش به او امر کرده اند، در خوابی شیرین و روح انگیز.
نام کتاب را هم خود امام پیشنهاد داده اند: « مکیال المکارم فی فوائد الدّعاء للقائم»
کتاب را آیت الله سید محمد تقی موسوی نوشته که در اصفهان می زیسته و شیدای امامش بوده است.
"میکال المکارم" یعنی "پیمانهی خوبیها".
کتاب شامل روایات و احادیثی است در شناخت امام عصر(جانهای ما به فدای خاک پایش)، ویژگی های امام، نتایج دعا برای فرج امام، اوقات و حالات تاکید شده برای دعا، چگونگی دعا برای تعجیل فرج امام و تکالیف شیعیان نسبت به امام زمانشان.
و این صفحات جرعه ای است از این پیمانه بزرگوار.
جرعه نه به قدر تشنگی، که تشنگی و عطش دوست داران حضرت صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بیشتر از این است که با این جرعه ها سیراب شود، اما جرعه ای متناسب با توان ناچیز این نگارنده که خود از خداوند می خواهد تا لطف و رحمتش را کامل کرده و به او توفیق دهد در نخستین فرصت، جرعه های دیگری از شهد شیرین مکیال المکارم بنوشد و بنوشاند.
نخستین تبلیغ کننده برای مهدی(عج)
پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) که رفت معراج، چیزهای زیادی دید و شنید.
با خدا گفتگو کرد و برگشت.
پس از معراج گفتنی های زیادی داشت. درباره خلیی چیزها، یکی اش هم خلافت روی زمین بود پس از خودش.
پیامبر گفته اند: خداوند من را صدا زد: « ای محمد تو بنده من هستی و من پروردگارت. مرا عبادت کن و بر من توکل کن که تو نور من در بندگانم هستی و رسول من در میان مخلوقاتم. حجت من در میان آفریدگانم تو هستی. بهشتم را برای کسی که از تو پیروی کند آفریدم و دوزخم را برای کسی که از تو نافرمانی کند. کرامتم را برای اوصیای تو واجب کردم و ثوابم را برای پیروانت لازم ساختم.»
پرسیدم:« پروردگار من! اوصیای من چه کسانیاند؟»
جواب آمد:« ای محمد! اوصیای تو همان هایی هستند که بر ساق عرش، نامشان نوشته شده است. اول آنها علی بن ابی طالب است و آخرینشان مهدی امتم... قسم به عزت و جلالم که دینم را به وسیله ایشان ظاهر می کنم و کلامم را به وجود آنان بلند می نمایم. و زمین را به آخرین ایشان از دشمنان پاک می کنم. تمام زمین را ملک او می کنم و بادها را در تسخیر او قرار می دهم. افراد گردنکش را مطیعاش می کنم و او را بر وسائل پیروزی مسلط می کنم... تا همه را به بانگ بلند به سوی من فرا بخواند و خلقم را بر مدار فرمانهای من گرد آورد...»
ادامه دارد...