سفارش امام رضا (علیه‌السلام) برای ماه محرم

اگر می‌خواهی ثواب شهدای کربلا را داشته باشی؛ هرگاه مصیبت آن حضرت را یاد کردی بگو ...

«این شبیب» روایت می‌کند: روز اول محرم به خدمت امام رضا (علیه‌السلام) رفتم، ایشان فرمودند: ای پسر شبیب آیا روزه‌ای؟ گفتم نه.
فرمودند: امروز روزی است که خداوند دعای حضرت زکریا در طلب فرزند مستجاب نمود؛ و او را به یحیی بشارت داد؛ پس هر کسی این روز را روزه بگیرد، خداوند دعای او را مستجاب می‌کند چنانکه دعای زکریا را مستجاب کرد.
سپس امام فرمودند: ای پسر شبیب! محرم ماهی بود که اهل جاهلیت در زمان گذشته ظلم و قتال را در این ماه حرام می‌دانستند، پس این امت حرمت این ماه را نشناختند و حرمت پیغمبر خود را ندانستند، و در این ماه ذریه پیغمبر خود را به شهادت رساندند و زنان ایشان را اسیر نمودند و اموال ایشان را به غارت بردند. پس خدا ایشان را هرگز! نیامرزد.

ای پسر شبیب! اگر می‌خواهی برای چیزی گریه کنی؛ پس برای حسین بن علی (علیه‌السلام) گریه کن که او را با هیجده نفر از اهل بیتش شهید کردند و برای هیچ یک از آنان در روی زمین شبیه و مانندی نبود؛ و برای شهادت او آسمان‌های هفتگانه و زمین‌ها گریستند و چهار هزار ملک برای نصرت آن حضرت از آسمان فرود آمدند، چون به زمین رسیدند آن حضرت شهید شده بود. پس ایشان پیوسته ژولیده مو و گرد آلود نزد قبر آن حضرت هستند تا وقتی که حضرت قائم آل محمد (صلوات الله علیه و آله)  قیام کند، پس از یاوران آن حضرت خواهند بود و در وقت جنگ شعار ایشان یا لَثاراتِ الْحُسِیْن (علیه‌السلام)   خواهد بود.

ای پسر شبیب! پدرم از پدرش و ایشان از جدش خبر داد که چون جدم حسین (علیه‌السلام) کشته شد، آسمان خون و خاک سرخ بارید. ای پسر شبیب! اگر بر حسین (علیه‌السلام) گریه کنی؛ چنانچه آب دیده‌ات بر صورت تو جاری شود؛ خداوند جمیع گناهان صغیره و کبیره ترا بیامرزد خواه کم باشد و خواه بسیار.

ای پسر شبیب! اگر می‌خواهی خدا را ملاقات کنی و هیچ گناهی بر دوش تو نباشد؛ پس امام حسین (علیه‌السلام)را زیارت کن.

ای پسر شبیب! اگر می‌خواهی در درجات عالی بهشت ساکن و با رسول خدا و ائمه طاهرین (علیهم السلام) همنشین شوی؛ پس قاتلان حسین (علیه‌السلام) را لعنت کن.

ای پسر شبیب! اگر می‌خواهی مثل ثواب شهدای کربلا را داشته باشی؛ پس هرگاه مصیبت آن حضرت را یاد کردی بگو: «یا لَیْتَنی کُنْتُ مَعَهُمْ فَاَفُوزَ فَوْزاً عَظیماَ» یعنی ای کاش من بودم با ایشان و رستگاری عظیمی می‌یافتم.

ای پسر شبیب! اگر می‌خواهی در درجات عالیات بهشت با ما باشی؛ پس برای اندوه ما، اندوهناک باش و برای شادی ما شاد باش و بر تو باد به ولایت و محبت ما که اگر مردی سنگی را دوست بدارد؛ خداوند او را در قیامت با آن محشور می‌گرداند.*